Tokom 2003. i 2004. godine, u biblioteci je održan serijal predavanja pod nazivom Puls varoši. Na četrnaest predavanja, o Obrenovcu i njegovim stanovnicima govorilo se s različitih aspekata: geografskom, arheološkom, istorijskom, kulturno-istorijskom, književno-istorijskom, itd. Jedan od, na početku zadatih, krajnjih ciljeva serijala, bio je i publikovanje odabranih izloženih radova. Tako je započeto prikupljanje materijala za zavičajnu monografiju Obrenovca. Imajući u vidu činjenicu da do sada nije objavljena kompletna monografija Obrenovca sa svim relevantnim podacima koji zadovoljavaju potrebe i zainteresovanog znatiželjnika i istraživača, uređivanje i objavljivanje ovih knjiga predstavlja značajan kulturni doprinos.

Prvi tom donosi radove arheologa Nikole Crnobrnje o Arheološkom muzeju koji je u Obrenovcu postojao od 1952. do 1961. i tragovima iščezlih kultura na našem prostoru. Profesor Geografskog fakulteta u Beogradu, Slavoljub Dragićević opisuje osnovne prirodno-geografske karakteristike opštine Obrenovac. Tekst o postanku, razvoju i perspektivama razvoja Obrenovačke banje priredio je Dejan Kovačević. O temeljima poštanskog saobraćaja u Obrenovcu, pisao je Milorad Jovanović, autor knjige Pečat obrenovačke pošte. Zoran Jakovljević je opisao relativno dobro očuvan arhitektonski fond ulice Miloša Obrenovića koja predstavlja jedinstven ambijentalni prostor tipičan za čaršiju srpske varoši 19. veka. Temu konfiskacije imovine na području Obrenovca u periodu od 1944. do 1946. obradila je viši stručni saradnik u valjevskom arhivu Snežana Radić. Milan Đurđević je pisao o strugari i mlinovima porodice Simović na Zabrežju u periodu od 1906. do 1948. i Obrenovačkoj gimnaziji (1922─1980). O Obrenovačkoj biblioteci pisala je Ivana Janošević.

Ovde su se našla i dva preštampana teksta objavljena početkom prošlog veka. Reč je o dva izdanja Obrenovačke osnovne škole (tačnije trećem i četvrtom po redu) koja potpisuje Dimitrije J. Stojanović, tadašnji školski upravitelj. Prvi tekst, štampan 1911, istorijat je škole od njenog osnivanja 1824. do 1904. godine. Drugi daje pouke o đačkoj štednji i objavljen je 1909. Tu su još dva priloga: O području Obrenovca u rimsko doba, na osnovu arheoloških nalaza pisao je Adam Crnobrnja; dok je Snežana Radić opisala kulturne prilike u Posavini i Obrenovcu u prvim godinama posle Drugog svetskog rata.

U trećem tomu Pulsa varoši, osim već poznatih imena, susrećemo i neka nova. Po vremenskom periodu koji pokriva, ovo je najsveobuhvatniji zbornik. U njemu ćemo naći sledeće priloge: mr Adam N. Crnobrnja: Značaj poznovinčanskog naselja na Crkvinama u Stublinama za proučavanje finalnog perioda vinčanske kulture; Leposava Cvijetić: Obrenovac na prelasku iz XIX u XX vek: stanovništvo i privreda; Milan Đurđević: Zabreška špirtulja; Snežana Radić: Zdravstvene ustanove, lekari i apotekari Posavskog sreza u periodu 1944─1947; Milorad Radojčić: Zdravstvene zadruge u Posavini; Marija Rakić: Izbori u opštini Obrenovac u periodu 1990─2008; Ivana Janošević: Pojava i razvoj periodičnih publikacija u Obrenovcu.

Biblioteka „Vlada Aksentijević“ je, u saradnji s IK „Prometej“ iz Novog Sada, objavila knjigu Zagorke Vavić Gros Prezimena su čuvari našeg jezika. Polazeći od stava da su, bar u lingvističkom smislu, prezimena nosioci i čuvari naših nacionalnih: kulturoloških i karakteroloških specifičnosti, autorka stiže do zanimljivih podataka o našim običajima, načinu života, pogledu na svet. Dragoceno je njeno bavljenje etimologijom prezimena: određivanje njihovog porekla (strana, domaća) i značenjima. Tako vidimo kako su neka imena (reči) ulazila u naš jezik, kada; zatim, možemo da pratimo različite strane uticaje: nema sumnje da su oni, pre svega, bili politički s različitim religijsko-kulturološkim dodacima, da bi se u jednom trenutku sveli na modu. Autorka upravo dokazuje da su, s lingvističke tačke gledišta, prezimena pravi jezički relikti: okamenjeni nosioci značenja i oblika davno zaboravljenih, odavno van upotrebe, odavno napuštenih.

U saradnji s IK „Mali Nemo“ iz Pančeva, Biblioteka „Vlada Aksentijević objavila je zbirku poema Kuća i okućnica Miodraga Tomića Stublinskog. Reč je knjizi koja je zamišljena kao neobičan dar mestu u kom je rođen, ljudima koje je sretao ili čuvenim zemljacima koji su još duhom prisutni ovde, kakav je Živojin Perić. Važnost mesta rođena, autor je još pre istakao, dodajući njegovo ime svome. Ali to mesto mladosti više ne postoji, a možda nikada nije ni postojalo u stvarnosti, nego je samo unutrašnje mesto u kojem jedino još živi autorovo bivše ja.

U saradnji s IK „Mali Nemo“ iz Pančeva, Biblioteka „Vlada Aksentijević objavila je zbirku poema Kuća i okućnica Miodraga Tomića Stublinskog. Reč je knjizi koja je zamišljena kao neobičan dar mestu u kom je rođen, ljudima koje je sretao ili čuvenim zemljacima koji su još duhom prisutni ovde, kakav je Živojin Perić. Važnost mesta rođena, autor je još pre istakao, dodajući njegovo ime svome. Ali to mesto mladosti više ne postoji, a možda nikada nije ni postojalo u stvarnosti, nego je samo unutrašnje mesto u kojem jedino još živi autorovo bivše ja.

Rade Tanasijević je pesnik malih stvari, malih događaja, u kojima pokatkad, uspeva da otkrije i svetsku ili kosmičku lepotu ili dramu, a u slučajevima kada to ne uspe, njegovo pevanje suočava se sa prolaznošću, banalnošću, jalovošću i melanholijom. Tako u ovoj knjizi nalazimo čitave spiskove malih stvari iz savremenog svakodnevnog života: SMS poruke, stolarsku olovku, kapi za oči, drveće, vodene boje, čitanje, zubobolju, izbore, vino i vrlo auktuelne klimatske promene.
Izdavač knjige je Biblioteka „Vlada Aksentijević”, godina izdanja je 2009.