Vek bibliotečke tradicije Obrenovca
Godine 1903, osnovana je mesna organizacija Socijaldemokratske stranke, kao i „Radničko društvo“ u okviru koga je pokrenuta i radnička čitaonica.

Između dva rata, Obrenovačka gimnazija je imala đačku i nastavničku knjižnicu. U istom periodu, postojale su biblioteke pri seoskim kulturnim društvima u Draževcu, Zabrežju, Konaticama i Stublinama.

Krajem Drugog svetskog rata, 26. septembra 1944, osnovan je Kulturno-prosvetni odsek Okružnog narodnooslobodilačkog odbora Valjeva u čiju nadležnost je spadao i Obrenovac. Akcija prikupljanja dobrovoljnih priloga građana u novcu i knjigama 1945, imala je za posledicu osnivanje biblioteke u zgradi tadašnjeg Sindikata (kasnije zgrada Narodnog univerziteta), koja je dobila ime po narodnom heroju iz ovog kraja, Vladi Aksentijeviću. Do 1952. godine, biblioteka nije imala stalne prostorije, ni stalne bibliotekare. Inventarisanje bibliotečke građe u inventarne knjige započeto je 1954. godine, kada je izvršena i reorganizacija rada prema tablicama Univerzalne decimalne klasifikacije.

Godine 1960, donet je Zakon o bibliotečkoj delatnosti NRS, koji je odredio i matične funkcije biblioteka. Iste godine je postavljen i prvi stalni upravnik biblioteke – Pavle Blažić. A sledeće godine, na sednici NOO Obrenovac, doneta je odluka o određivanju ove biblioteke za matičnu, jer su se osnivanjem ogranaka za to već stekli uslovi. Biblioteka je dobila svoje nove prostorije u centru grada (tadašnje prostorije Doma Armije, u ulici Vlade Aksentijevića, današnjoj Karađorđevoj). Biblioteka je sve do 30. juna 1964. bila samostalna ustanova, kada su Odlukom organa upravljanja Narodnog univerziteta, Narodna biblioteka „Vlada Aksentijević“ i Preduzeće za prikazivanje filmova „Pobeda“ pripojeni Narodnom univerzitetu u Obrenovcu.

Biblioteka je izdvojena iz sastava Narodnog univerziteta 1.4.1967. odlukom SO Obrenovac. Radna zajednica i organ uprave biblioteke konstituisani su 14.4.1967, a donet je i Statut. Na tridesetogodišnjicu oslobođenja Obrenovca i Beograda, i povodom 70 godina od osnivanja, 1974. godine, biblioteka je preseljena u nove prostorije – Milošev konak – u kojima se i danas nalazi centralna zgrada. Osnovna delatnost biblioteke odvojena je u poseban OOUR, dok je proširena delatnost činila drugi OOUR – „Novu knjigu”, a bavila se organizovanjem kulturnih programa, naučno-popularnih, obrazovnih i instruktivnih ekskurzija, izdavačkim i knjižarskim poslovima. Zajedno, one su činile Kulturni centar Obrenovca.

Biblioteka je prešla na finansiranje od strane GSIZ kulture tokom 1988. godine, a od 1994. njen osnivač i finansijer postaje Skupština grada Beograda.